Tamara Muller
docent
Oorspronkelijk kom ik uit Noord Groningen waar ik opgroeide in een kunstenaarsgezin in een klein dorp op ‘Het Hogeland’. Ik heb het schilderen als het ware met de paplepel binnen gekregen.
Net 18 begon ik aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Mijn liefde voor fotografie, film en theater werd toen al duidelijk, maar schilderen werd een van mijn eerste levensbehoeften en is voor mij de meest vanzelfsprekende manier om mij te uiten. Hoe moeilijk het leven soms ook is, het schilderen biedt mij houvast en plezier.
Om mij te ontwikkelen en mijn blik te verruimen tijdens het solitair schilderen in atelier na de academie, volgde ik een acteeropleiding, die goed van pas kwam daarna tijdens een Master opleiding op Academie St.Joost hier in Breda en Den Bosch. Daar hield ik me namelijk vooral bezig met performance- en video-kunst, en dat vond zijn weerslag in mijn schilderijen.
In de jaren die volgde exposeerde ik in musea, op kunstbeurzen en galeries in binnen en buitenland . Tot op heden representeert Galerie Bart in Amsterdam mijn werk, vaak grote schilderijen in olieverf of acryl, tekeningen en collages op papier en soms film of object. Ik noem mijn werk ‘een knip en plak theater’ waarin ik zelf alle rollen speel. Het zelfportret is voor mij een onuitputtelijke bron. Sinds ik imker geworden ben, in 2023, is ‘de natuur’ en natuurlijk materiaal zoals bijenwas ook een belangrijk aspect in mijn werk.
Steeds vaker wordt mij gevraagd les te geven, en ik heb gemerkt dat ik dat erg leuk en inspirerend vind. Voor mij is het zoeken naar vrijheid in het tekenen en schilderen belangrijk. Niet bang zijn, gewoon proberen en doen. Ik kijk er naar uit mensen te helpen hun onzekerheid te leren omarmen. In plaats van bang zijn om het niet goed te doen, het avontuur aangaan. Verbaas jezelf met iets dat je van te voren niet had kunnen bedenken. Eerst basis-principes leren over vorm, compositie, kleur, contrast, lijnvoering en verschillende technieken, helpt om ergens te beginnen en houvast te hebben. Echter het behouden van een eigen handschrift met hier en daar eigenaardigheden vind ik daarin belangrijker dan ontiegelijk realistisch leren tekenen en schilderen.